Wisła na stałe wpisana jest w historię Polski. Poprzez pełnienie funkcji gospodarczych i kulturowych stała się symbolem naszego kraju. To dzięki niej nastąpił znaczny rozwój społeczno-gospodarczy, ze szczególnym uwzględnieniem miejscowości, w których znajdowały się porty i przystanie przeładunkowe. Po utracie niepodległości przez Polskę Wisła przestała być jednolitym szlakiem wodnym, ponieważ każdy z zaborców miał inny pomysł na zagospodarowanie rzeki. W połowie XIX wieku wykonano trzy przekopy między Krakowem a Niepołomicami. Pod koniec XIX wieku ze względu na masowo narastające problemy transportowe na terenie Cesarstwa Austro-Węgier, powstał spójny system dróg wodnych, w ramach którego stworzono projekt pod nazwą „Kanał Galicyjski”. Według tego projektu po Wiśle mogłyby poruszać się barki o ładowności do 600 ton i zanurzeniu 1,8 metra. Dziesięć lat po zatwierdzeniu uchwały o budowie dróg wodnych i regulacji rzek przez parlament Austro-Węgier, w roku 1911 rozpoczęto budowę Kanału Galicyjskiego. Podczas zaboru austriackiego Wisła była wykorzystywana jako droga transportowa dla ludzi i towarów. Regularnie po Wiśle kursował statek na trasie Kraków-Niepołomice-Sandomierz oraz galary, którymi spławiano między innymi węgiel i przywożone do Niepołomic z Wieliczki bryły soli. To właśnie dostawami soli Austria spłaciła Rosji dług za pomoc w stłumieniu powstania węgierskiego. Przebiegająca na Wiśle w Niepołomicach granica dwóch zaborów oraz powstałe przy niej komory celne przyczyniły się do tzw. „kontrabandy”. Z Niepołomic do zaboru rosyjskiego głównie przemycano tytoń, którego uprawa w Galicji była legalna w przeciwieństwie do terenów za wiślaną granicą.
Pocztówka z Niepołomic - odkrywanie historii za pomocą starych pocztówek. Dużo pocztówek głównie z Niepołomic, ale także z innych regionów Polski.
ul. Ogrodowa 12e/6
32-005 Niepołomice